>Everyday, 3 beautiful things from the workshop part 1
Yazım tarihi: Nisan 22, 2010 Filed under: 10 marifet, ahşap boyama, antiquing, atölye beyaz, boyama, boyama kursu, cam boyama, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer 8 Yorum>I have sooooo many things to show you which my lovely students have done during the last month at the workshop. They are really amazing so I didn’t make you confuse by showing all of them at the same time…
Sooooo I offer you to check my blog everyday, -especially in the morning- to have a day full of energy, happiness and freshness….
>1977 Anket Defterim
Yazım tarihi: Nisan 11, 2010 Filed under: ahşap boyama, antique, antiquing, atölye beyaz, boyama, boyama kursu, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer, enamels, eskitme 10 Yorum>
Size bir resim hediye ederek yeni günüme başlayabilir miyim?
Bu resmi görünce bayıldım ve hemen satın aldım…Eminim bu resimle harika objeler yaratacaksınızdır. Ben şimdiden planlamaya başladım.
Sevgili, “Beyaz Kelebek” bana çok hoş bir mesaj yazmış ve beni mimlediğini söylemiş!!! Ben bir blog sahibi olarak!! önce ne dediğini anlayamadım… “Bloggerland” diye adlandırdığım bu muhteşem dünyada çok gezinemediğim için terimlerini çok iyi bilmiyorum.Beyaz Kelebeği kendi blogunda ziyaret edince öğrendim ki, bazı soruları cevaplamam gerekiyor.Beyaz Kelebek’e mesaj attım ne yapacağım diye, o da hemencecik bana cevap yazmış ve aşağıdaki soruları yollamış. Daha sonra da bunu 3 kişiye daha göndermemi istemiş…Hiç durur muyum, hemen başladım cevaplamaya…Yalnız benim gibi aldığı işi en detayına kadar yapan, mükemmeliyetçi birine bu soruları sormakla pek iyi yapmadınız…Uzuuuuun, uzuuuun cevaplara hazır olun.
Ah Beyaz Kelebek, bana nasıl derinden dokundun bir bilsen…Taaaa 30-33 sene evvelime döndürdün, pazar sabahı depoya girdirip, ortalığı talan edip ortaokuldaki ilk anket defterimi buldurdun…Neler hatırladım neler…Anket defterimi doldurtma heyecanımı hatırlattın, ilk minik aşklarımı hatırlattın, ilk kız ev toplantılarımı hatırlattın, anket defterlerindeki cevapları okuyup okuyup nasıl kikirdeştiğimizi hatırlattın, hayallerimi, o zamanki kurduğum ilk gelecek planlarımı….daha neler neler geldi aklıma….Çok çok teşekkür ederim…Böyle bir şeye ne kadar da çok ihtiyacım varmış…Sizin de gülümsemeniz için biraz nostaljik bir resim geçidi ile devam ediyorum.
İlk Anket Defterimin kapağı…Sene 78-79 yılları..
Sorulardan bazıları…Resme dikkat!! O zamanlar Alain Delon’a bayılıyormuşum demek ki!!Gerçekten ne de yakışıklı ama….
Sorular tam 75 tane…Cevapla cevapla bitmez…Herkes sabırla da defterimi doldurmuş.Ne meraklıymışım meğer.Bu arada Farah Fawcett nasıl güzel değil mi? O zamanlar, gülüşüne, saçlarına, vücuduna, giydiklerine, zaten tümden, Charlie’nin Melekleri’ne bayılırdım…
Gelelim cevaplara…sevgili Gülriz, ortaokul, lise en iyi arkadaşım…Üniversiteyi İzmir’de kazanınca, İzmir’e giden ve bir daha Ankara’ya dönmeyen sevgili dostum…En son Alaçatı ziyaretimde, üşenmeyip, sadece beni görmek için akşam vakti bütün aileyi de yollara düşüren vefalı arkadaşım…Bakar mısın 33 sene evvel ne cevaplar vermişsin? Ah, ne güzel günlerdi değil mi? Seni çok seviyorum canım arkadaşım.
Ya Şebnem Sürereker‘in cevaplarına ne demeli…Bir zamanlar aynı sınıfta 2 arkadaş iken, bizim sınıfı liseye geçerken terk etti, bir daha ondan haber alamamışken, yıllar sonra Facebook’ta tekrar arkadaş olduk…Şimdiki hayat felsefesine hayranım. İstanbul’da olsam Şebnem’in dibinden ayrılmazdım.
Umarım sizi sıkmamışımdır ama birden o kadar eskilere gittim ki, bu keyifli zamanı sizlerle paylaşmak istedim…
Gelelim Beyaz Kelebek’in sorularına…
Tam 33 sene sonra ilk defa bir anket dolduruyorum…
Çok heyecanlıyım.
İsminiz: Ece Aymer
Yaşınız: 45
Mesleğiniz: Ekonomist, otelci, eğitimci, ahşap boyama sanatçısı
Boyunuz:1,60
Kilonuz: Çok fenasınız..Maalesef 66
Ayak Numaranız:38,5
Saç Renginiz: Esas orijinal rengi koyu kestane…Ama hayatım boyunca hemen hemen her rengi denedim. Bu aralar bakır..
Göz Renginiz:Kahverengi
Kaç kardeşsiniz ve Meslekleri: Annem ve babam ben 8 yaşındayken ayrılmışlar. Babam 2 sene sonra evlendi…Asuman ablanın ( üvey annemin) eski eşinden Burak adlı bir oğlu vardı..Aramızda hiçbir bağ olmamasına rağmen hep Burak’ı çok sevdim… Kendi kardeşim gibi düşündüm. Adapazarı’nda yaşıyorlar. Bu aralar sağlık açısından biraz dinlenmedeler…Daha sonra Asuman Abla ve babamın bir erkek çocukları oldu. Altuğ…O da İstanbul’lu…Kendileri çok feci zekidir. Boğaziçi genetik mühendisliği mezunu, fakat senelerdir bir bilgisayar firmasının sahibi….
Anneniz:Sevinç Çelikiz…Annemin gençlik resmini koymadan geçemeyeceğim.Merak etmeyin, hala çok güzel..
En beğendiğiniz huyunuz:1)İnsanlarla empati kurmak.2)En kötü anlarımda bile hemen toparlandığım, iyimser yaşam felsefem…
Hiç beğenmediğiniz huyunuz:Yaşam çerçevem herhangi bir şekilde kısıtlandığı zaman,heyecanım durdurulduğu zaman, içsel bir biçimde hemen alt üst oluyorum.
En beğendiğiniz yeriniz:Gözlerim
Hiç beğenmediğiniz yeriniz: Bacaklarım
Çantanızda mutlaka bulunmalı: Ama ben bir tane bir şey yazamam ki…Cep telefonum, gözlüğüm, törpüm, kalemlerim, el kremim, cikletim, diş ipim vs….
Çantanızda asla bulunmaz:İçim bayıldığında, karnım guruldadığında ufacık atıştıracak bir kuru meyve veya herhangi bir diyet bisküvi hayatta çantamda olmaz.
Arabanızın markası:Peugeout 307
Hayalimdeki araba:Siyah Aston Martin
En sevdiğiniz yemek:Patlıcan Kebabı
Hiç sevmediğiniz yemek:Bakla
En sevdiğiniz hayvan:Kedi
En korktuğunuz hayvan:Aslında yok diyeceğim ama çölün ortasında vahşi bir hayvanla, mesela bir çita ile karşılaşırsam ne yaparım düşünemiyorum.
Kullandığınız parfüm:DOLCE&GABBANA the one…Ama Selda’nın kokusuna hastayım..Mutlaka bitince onu alacağım.
Kullandığınız cilt bakım ürünleri:Amway-Artistry Ürünleri
Her gün mutlaka yaparsınız: O kadar çok şey var ki.Her gün sabah çay yaparım. Mutlaka dişlerimi fırçalarım, kedilerin yemek ve su kaplarını tazelerim, annemin köpeğini dışarı çıkarırım, her sabah annemin bitmeyen sorularına sabırla yukarıdan aşağı kata bağırarak cevap veririm, geceleri mutlaka yatakta birşey okurum, yatmadan her gece süt içerim..vs…
Her gün yapmayı ihmal edersiniz: Cildime gece kremi sürmeyi…
Karanlıktan korkar mısınız:Hayır
Korkutmayı sever misiniz:Hayır, kesinlikle…
Asla giymeyeceğiniz:Cafcaflı, bağıran renkli, asimetrik desenli giysiler
Cep telefonunuzun markası:LG
Bilgisayarınızın markası:HP
Karşı cinste aradığınız özellikler: Offf, çok karizmatik bir soru!!Herşeyimle ilgilenmesini isterim, hep şımarayım ama o hep olgun davransın, alttan alsın, beni güldürsün, hep hediyeler alsın, benim kafamdakini benden evvel tahmin edip yapsın..Daha yüzlerce aradığım özellik yazabilirim…
Karşı cinste hoşlandığınız tip:Bruce Willis tipi
En beğendiğiniz oyuncu:Sandra Bullock
Benzetildiğiniz bir oyuncu:Sevgili Gülgün beni yabancı bir artiste çok benzetiyordu, gösterince ben de hayret etmiştim ama bir türlü ismini hatırlayamadım.
Film çevirmek istediğiniz ünlü:Hiç böyle bir hayalim olmadı.
Başka bir şey yapmak istediğiniz ünlü:Ben de onlar kadar ünlü olup aynı masada yemek yiyip sohbet etmek isterim.
Tuttuğunuz takım:Yok
Hangi dalda bir sporcu olmak isterdiniz:Yüzme
En büyük hayaliniz:İngiltere’de yaşamak
Gerçekleştirdiğiniz bir hayaliniz:Uuuuu, sürüyle, hemen hemen ne istiyorsam yapan, deneyen, risk tanımayan, pozitif düşünen biriyim..Onun için her istediğimin -eğer hayırlıysa- olduğuna inanıyorum…
Asla yapmam dediğiniz bir çılgınlık:O kadar çabuk fikir değiştiren biriyim ki…Asla yapmam dediğim bir sürü şeyi zamanı gelince yaptığım için bu soruya da cevabım olmayacak.
Yapabilirim dediğiniz bir çılgınlık: Paraşütle atlamak
Şimdi bende 3 kişiyi mimleyecekmişim…..Peki o zaman, zevkle takip ettiğim 3 blog sahibini mimliyorum…..
ufukmutfakta.blogspot.com
scrapbookinginturkey.blogspot.com
sadeturkkahvesi.blogspot.com
>SHOW AND TELL FRIDAY BY ROMANTIC HOME
Yazım tarihi: Mart 19, 2010 Filed under: ahşap boyama, atölye beyaz, çatlatma, boyama, craft, decorative painting, decoupage, ece aymer, enamels, eskitme, evim dergisi, how to paint furniture, vintage, vintage images 8 Yorum>
I found it in a flea market last year and immediately brought it to the workshop and worked my favorite cow picture with modelling clay on it…I didn’t touch the color on it, green color was so lovely and it was distressed naturally!!!
Then have a look at the other pictures of it…
Get out and enjoy the fresh air if the weather permits where you are.
Please
drop me a note and let me know you came by.>Free High Resolution Images
Yazım tarihi: Mart 14, 2010 Filed under: ahşap boyama, antiquing, atölye beyaz, boyama, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer, free images, vintage, vintage images 12 Yorum>I purchased this “1896 calendar” from an Internet site who sells online vintage images…It was a digital download and was really very cheap…I paid just 5$…
High resolution, high quality fine art and vintage art by instant digital download. Created in 300-3000 dpi, up to 6000 pixels at their longest sides, without any usage limitations or commercial licensing restrictions.
It is all yours….
Eminim bu resimlerle harika objeler yaratacaksınız.
Bol yaratıcılı günler diliyorum.
>IŞIL’IN MUTFAĞI
Yazım tarihi: Mart 5, 2010 Filed under: ahşap boyama, antiquing, atölye beyaz, banyo dekoru, bebek odası, boyama, boyama kursu, cam boyama, craft, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer 18 Yorum>
Sizleri çok seviyorum.
Yalnız….itiraf etmeliyim ki, herkes beni o kadar telefonla aradı, mesajlar yazdı ki….acaba diyorum…arada böyle melankolik yazılar yazıp kendimi bol bol aratsam mı? Ha ha ha….tabi ki şaka, ama ne yalan söyleyeyim, hoşlanmadım diyemeyeceğim….Yorumlarla, herkes ne kadar güzel duygularını ifade etmiş, içten temennilerde bulunmuş, bana kendimi iyi hissettirmek için onlarca güzel kelimeyi bana yazmak zahmetinde bulunmuş. …
Şöyle düşünüyorum…Bu blog ve belki diğer bir sürü blog aracılığı ile birbirimize ne kadar güzel mesajlar veriyoruz…İnanılmaz birşey….Bu kadar pozitif düşünceli arkadaşım olmasından çok mutluyum…Eminim benim yazılarımı okurken yorumlara da göz atıyorsunuzdur. Bakamıyorsanız, bundan sonra, mutlaka okumanızı tavsiye ederim…İnanın, yazılarımdaki bilgiler kadar, yorumlarda da bir o kadar biligi var…
Herkese çok çok teşekkür ediyorum.
Sevgili “Kitchen Witch” benim bu aralar bazen unuttuğum birşeyi bana hatırlatmış. “Sizin o yilmayan, neseli halinizi seviyor ve ornek aliyorum. En moralsiz oldugum zamanlarda, açıp kanalB deki bi programi izlemek bile bana keyif veriyor. Sizin bir misyonunuz var artik, ….bizleri dusunup hoooooop hemen o keyifli halinize donebilirsiniz kolayca..
Burdan sizi takip eden herkes ayni derecede cok seviyor ve takdir ediyor.
Iyiki varsiniz..
Bana buradaki yeni hayatima tutunmam icin bir dal olgunuzdan dolayi tesekkur ederim.
Sevgili “Sibella“nın dediği gibi, “Baharla birlikte bu keyifsiz halimizden kurtulup güzel günlerin geleceğini umuyorum ben canım.”
Sevgili Zeynep, ben de seni kucaklıyorum….“Seni seviyorum buna dayanamam.tüm iyilikler senin peşini bırakmasın.sıcacık kucaklıyorum,öpüyorum zeynep bayram“
Şeyda’nın yazdıklarına öyle duygulandım ki…“Guzel gulen gozlerinizden isik hic eksik olmasin.Hayatimizin her doneminde malesef enerjimizi azaltan,bizi uzen insanlar oluyor.Ama sizin o kadar guzel bir enerjiniz,hayata o kadar guzel bir bakisiniz var ki bunu tuketmeye kimsenin gucunun yetecegine inanmiyorum.Yeni gelen baharin tum tazeligi,gunesin tum sicakligi ustunuzde olsun.Unutmayin siz bizim isik kaynagimizsiniz.Sizi cok seviyoruz. Seyda“
Tüm yorumlar için binlerce kez sizleri kucaklıyorum ve öpüyorum….
Evet, evet, biz sanatçılar!!(öhö, öhö…) baharda biraz melankolikleşebiliyoruz ( aman ne zor bir kelimeymiş bu böyle!), eminim çiçeklerin açması, havanın aydınlanması gibi herşey farklılaşınca, güzelleşince, uyanınca bizde farklı duygulara bürüneceğiz.
İnanın, kendi kendime konuşmaya başladım…”Haydi Ece, kalk bakalım, yapılacak çoook proje var, hayata geçirilmesi gereken bir sürü fikir var, fikirlerini bekleyenler var, dekorasyon işleri var…Haydi, kolları sıvama zamanı….”
Gerçekten , herkesin yararlanabileceği, sizlere kolayca ulaşıp, boyama tekniklerimi paylaşabileceğim nefis bir projem var, henüz üstünde çalışıyorum, gerçekleşince çok beğeneceğinizi biliyorum…Bu konu ile ilgili bilgileri biraz daha şekillenince mutlaka size aktaracağım…
Gelelim Işıl’ın mutfağına….Sevgili Işıl, ne kadar uzun zamandır bu güzel mutfağı ortaya çıkarmak için uğraştık değil mi?..Duvar kağıtlarını bile amma aradık…Ya kirazların çizimi? Şimdi hepsi güzel birer anı oldu…Ama değdi doğrusu…Ne diyeyim, bakmaya doyamıyor insan…Neyse, sizleri Işıl’ın “kirazlı mutfağı” , güzeller güzeli oğlunun odası ve evin içinde yaptığımız diğer ufak tefek uygulamalar ile başbaşa bırakıyorum.
Işıl’ın derste yaptığı objeleri de evine ne kadar yakıştı, dikkatinizi çekerim…..
Evin tüm ahşaplarını sevgili Savaş Usta boyadı…Aşağıdaki askılık ve bank kahverengi idi, haliyle eskimişti…Savaş Usta ve benim fikirlerim birleşince nasıl kılık değiştirdiler, görüyorsunuz değil mi?
Bu ayna Atölye Beyaz‘ın internet sayfasındaki, ham olarak satışta bulunan oval ayna….İsterseniz siz de satın alıp beyaza boyayıp, kahverengi antik eskitme ile sulu sulu boyayıp, hemen silip bu aynanın aynısına sahip olabilirsiniz. Tabi Işıl’ın evinde, dekorasyon aşamasında, biz Savaş Usta’dan yararlandık, o bizim talimatlarımız doğrultusunda böyle güzel bir ayna yarattı.
Işıl’ın aşağıdaki banyo dolabı ile hiçbir ilgim yok.Fakat o kadar çok beğendim ki…Eline sağlık Bekir Usta…Bu arada evin tüm ahşap doğramalarını, ahşap eşyaları Bekir Usta ve ekibi hazırladı. Tekrar ellerinize sağlık…
Bu ilginç yan sehpayı yıllar evvel bir dergide görüp çok beğenmiştim ve kesip saklamıştım..Uzun zamandır da nerede kullansam diye düşünüyordum….Yaptırtmak ve kullanmak Işıl’a nasipmiş….Güle güle kullan Işıl’cığım…
İşte “Kirazlı mutfak”….
Dolapların tüm kiraz boyamalarını tek tek günlerce boyayan Ela Cin’in ellerine sağlık.Enfes oldular, başka ne diyeyim…..
Kirazlı mutfaktan sonra işte size “Mavi Oda”
>HAYAT BÖYLE BİRŞEY!!!
Yazım tarihi: Şubat 28, 2010 Filed under: ahşap boyama, antiquing, atölye beyaz, boyama, boyama kursu, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer, enamels, evim dergisi 24 Yorum>Hayatım boyunca, her konuda çok çabuk karar vermişimdir. Kısa bir süre önceye kadar hiç risk tanımazdım. Hele yeni yeni işler, projeler, evdeki, işteki ufak değişiklikler bana nasıl heyecan verir anlatamam.
Bu aralar neden böyle dalgın, mutsuz, kararsız, ne yapacağını bilmez haldeyim? Tabi ki, sebeplerini, yüreğimden biliyorum ama bunlara karşı herhangi bir harekette de bulunmak istemiyorum.
Bu aralar, kendi özel sorunlarımdan dolayı sizleri ne kadar ihmal ettim değil mi? Sakın bloga yazı yazmak istemediğimi sanmayın, ama anlarsınız ya, bazen hiç bir şey yapmak istemezsiniz…İşte geçen aylarda biraz öyle bir ruh hali içindeydim. Bunu aşmak için, inanın çok çabalıyorum. Biliyorum, hepimizin ufak veya çok büyük sorunları var.Aslında her ne kadar yarınımızı planlamaya çalışsak da, yarın, kendiliğinden olacağına varıyor.Ah, bunu tam anlamı ile idrak edebilsem ve herşeyi biraz zamana bırakabilsem…
Yay burcuyum. Ama öyle böyle değil, tam bir yay burcuyum. Bakın “Rezzan Kiraz ” beni nasıl tarif ediyor? Ben bile hayretle dinledim.Sanki, hiç tanımadığım bir kadın aynen beni anlatıyor…
Rezzan Kiraz Yay burcu kadının anlatıyor…
İşte başka bir sitede Yay için söylenenler…Bu kadar mı beni anlatır…
Kavrama yetenekleri gelişmiş olduğundan becerikliliklerinin de katkısı ile ele aldıkları her işte, özellikle ciddi işlerde ve felsefe konularında başarılı olurlar. Bu nedenle Yay Burcunu tanımlayan sözcük ‘Görüyorum’ dur. Yay burcu insanları içtenlikleri ve iyimser yaşam görüşleri ile tanınırlar.
Gençliklerinde dikkatsiz, heyecanlı ve geleneklere aykırı davranışlar içinde olsalar da, geçmiş yanılgılarından en çok ders alan kişiler bu burçtan çıkar. Özgürlüklerine aşırı düşkün, patavatsızlık derecesinde pratik insanlardır. Yay’ların yaşam çerçeveleri herhangi bir şekilde kısıtlandığı zaman, içsel bir biçimde alt üst olurlar.
Akılsızca risklere atılırlar. Yayların hayatı yeniliklere olan merakları ile karakterize edilebilir. Bilmedikleri şeyleri araştırıp, keşfetmeyi severler. Yaylar çok yönlü ve ayni anda ilgilenebilecekleri birkaç konu olduğunda mutlu olan kişilerdir. Kendilerini yorgun hissediyorlarsa, o konudan sıkılmış demektir.
Yay kadınları her zaman, her yerde görülen Polyanna’lardır. O heryerde yalnız yaşayacaktır. Gerçek şudur ki, O kalbi güven dolu bir çocuktur. Görünüşü o kadar saftır ki, kurtlara, tatlılıkta adam kandırma ustalarına ve şarlatanlara cesaret verir. Ne kadar akıllıca tartıştığını ve nasıl şaşırtıcı şekilde mantıklı olabildiğini bilemezsiniz. Kafası tartışma götürmez. Parlak ve zekidir ve herhangi bir tehlikeden kendini kurtaracak güçtedir. Ama kalbi savunmasızdır. Sık sık düşer ve yaralanır.
Yay’lar doğuştan savurgandırlar. Paraya hiç değer vermezler. Ve onlara bir doların ne demek olduğunu anlatmak epeyce zaman alır.
Sanatından bıkmadıkça, mesleğinin herşeyden önce geleceğini bilmelisiniz. Alkışların tatlı sesi kulaklarında çınlayan bis seslerinin heyecanı O’nun için sizin sıralayacağınız tüm büyüleyici romantik cümlelerden daha etkilidir. Seyahat perisi ona gezip dolaşma tutkusu vermek için her zaman yanıbaşında olacaktır. Yapabildiğiniz zaman siz de O’nunla birlikte tatile gidin. En iyi seyahat arkadaşıdır. Eğer birlikte gidemiyorsanız, bırakın kendisi gidip keyfine baksın…Döndüğünde bir sürü yeni fikirlerle gelecektir.
Yeri geldiği zaman duygusallığından yanına varılmaz. Yay kadınlarının çoğu mutfak işlerine bayılmazlar. Ama üzüntülü olduğunuz bir gün, sizi neşelendirmek için nefis bir kremalı tatlı yapabilir. Kendisinin de korkunç öfkeye kapıldığı zamanlar olacaktır. çok kırıldığı zaman, acı şekilde alaycı bir dil kullanabilir. Ancak daha cümlesini bile bitirmeden ne söylediğini unutur ve neden aklınızı bu söze taktığınızı da birtürlü anlayamaz. Çocukları herhalde O’na hayran olacaktır. O, çocuklarının yakın arkadaşı olacak ve onlarla sirk oyunu oynayacaktır. Hiç kimse konuklarını bir Yay gibi cana yakın bir şekilde ağırlayamaz.
Yay kadınının neşeli uyumlu arkadaşlığınında çöpcüden sizin amirinize kadar her sınıftan insana candan karşılandığını hissettiren bir özellik vardır. Yay kızının aslında neyse öyle kalmasına izin verdiğiniz ve kendisini eli kolu bağlı hissettirmediğiniz sürece yay burcundan Polyanna size üç ikramiye verecektir: sadakatini, güvenini ve sevgisini. Bu üçü birbirinden hiç ayrılmaz çünkü O sevgisini verdiği zaman arkadaşlığı da hemen onun yanıbaşında gider…
İşte ben buyum arkadaşlar…Ama bazen kimseyi üzmeyeyim derken, bir bakıyorum ki, bir sürü şeyden kendimce ödün veriyorum. Bunlar birike birike, öyle bir noktaya geliyor ki, artık hiç gözüm bir şey görmüyor ve en son noktayı koyup gidiyorum.
“Canım Ailem” dizisi evimizde televizyonun açılıp seyredildiği nadir programlardan birisi…Bir bölümde Feride’nin babasına hitaben yaptığı öyle güzel bir konuşma vardı ki….Kısaca, Feride, babasına, üç kızkardeşin babalarını üzmemek adına yıllarca doğruları O’ndan gizlediklerini, o üzülmesin diye hep kendilerinin üzüldüğünü, o üzülmesin diye çok istedikleri bir sürü şeyden kendilerini mahrum bıraktıklarını anlatmaya çalışmıştı. Bu konuşma beni o kadar etkilemişti ki…Hepimiz ne kadar, başkaları için, kendimizden ödün veriyoruz, değil mi?
Ben de geriye dönüp baktığım da aile içinde olsun, iş te olsun, aman onu üzerim, aman şimdi çok kırılır, aman böyle yaptığımı öğrenirse çok üzülür diye diye ne kadar kendimi kısıtladığımı, içimden gerçekten düşündüklerimi pek söyleyemediğimi görüyorum…Bütün bunlar yıllar geçtikçe, birikince, maalesef şimdi beni üzüyor…Çünkü hep neşeli, yüzü gülen, tartışmalar da pek sesi çıkmayan, hep orta yolu bulmaya çalışan Ece’yi görmeyen alışanlar, doğruları söylemek istediğimde, “kusura bakmayın, ben böyle olmasını istiyorum” dediğimde beni çok sert, acımasız buluveriyorlar…
Sevgili öğrencim ve şimdilerde arkadaşım Ayşe İspir 
geçen gece bana çok güzel bir söz söyledi ki…
” Ececi’ğim…Cevapsız sorulara cevap aramaya takılıp, içlerinde boğulup gidiyorsun..Cevapsız sorulara cevap aramak yerine, cevabını bildiğin işleri harekete geçirsen, enerjini bunlara harcasan, göreceksin, zamanla cevapsız sorulara da cevplar bulmaya başlayacaksın…” Çok teşekkür ederim Ayşe’ciğim…Bazı insanlar önüme tesadüfen çıkmıyor…Ayşe’de eminim hayatıma tesadüfen girmedi…Öylesine örnek alınacak bir insan ki…Her konuda olsun, kafam karıştığında fikrini alabileceğim nadir insanlardan birisi…Ne kadar şanslıyım ki, benim hayatımda bu gibi insanlar hep var…Darısı başınıza…
Nasıl karamsarım bugün değil mi? Yok, yok, bu ruh halim geçici…Yukarıda ki açıklamaya göre Yay burcu parlak zekalı ya, işte bende bir yolunu bulup kötü günlerden sıyrılırım, hiç merak etmeyin… Hayat felsefemi anlatan güzel bir hikaye ile özel konularımı bitiriyorum…Belki çoğunuz bu hikayeyi biliyordur ama ben bu hikayeyi her hatırladığımda, ilk okuduğumdaki gibi heyecanlanıyorum ve keşke herkes diğer insanlara bu kadar duyarlı olabilse, hayat ne güzel olurdu demekten kendimi alamıyorum. Kusura bakmayın, hikayeyi değiştirmiş olabilirim, nerede okuduğumu bile hatırlamıyorum…Hikayeyi bilenler varsa, ben, kendi sözlerimle ve aklıma kazınmış şekli ile anlatacağım.
“Bir hastane odası…Odada sadece bir pencere var, pencerenin kenarında ve pencereyi göremeyen öbür duvar kenarında olmak üzere odada iki yatak var. Duvar kenarındaki yatakta yerinden kalkamayan bir hasta yatıyor..Günün birinde pencere kenarındaki yatağa da bir hasta geliyor…Zaman geçtikçe, 2 hasta tanışıyor ve yataklarından sohbet ediyorlar.Duvar kenarındaki hasta o kadar karamsar, yaşamdan umudunu kesmiş ki, öbür hasta onun bu durumuna çok üzülüyor ve onu mutlu etmek için, pencereden göremediği şeyleri, o pencereye yakın olduğu için, ona aktarmaya başlıyor…Hergün sabah diyor ki:” Biliyor musun arkadaşım, dışarıda nefis bir hava var, bulutlar harika, hayat çok güzel, gökyüzü masmavi…” Ertesi gün: “Bak, bak, bak, önümüzdeki çimenlikte çocuklar koşuşuyor, hayat nasıl keyifli, rengarenk giyinmişler, kahkahalar atıyorlar.” Başka bir gün: ” Aaaa, bak çiçekler açmış, gördün mü arkadaşım, yaşamak herşeye rağmen çok güzel, doğa nefis, çiçekler, çimenler, mis gibi gökyüzü………” Hemen hemen hergün pencereden gördüklerini aktararak onu mutlu etmeye çalışıyor….Diğer hasta, önceleri arkadaşının anlattıkları ile kendine geliyor, daha iyi onu dinlemeye başlıyor, hatta arkasına yastık istiyor, yatakta doğrulabilmek için…Ama…bir süre sonra arkadaşını, onun göremediği şeyleri gördüğü için kıskanmaya başlıyor ve bu kıskançlık kısa bir zaman içinde de nefrete dönüşüyor. Velhasıl, birgün, pencere kenarındaki hasta, gece yarısı öksürük krizine tutuluyor, arkadaşından el kol hareketleri ile hemşireyi çağırmasını istiyor…Ama bizimkini kıskançlık öyle bir sarmış ki, ölürse onun yatağına geçip, tüm bu güzellikleri artık sadece o görebileceği için, arkadaşının aniden ölmesini diliyor ve hemşireyi çağırmıyor…Dileği yerine geliyor, arkadaşı ölüyor, hemen gece yarısı hemşireler, ölünün yatağını toparlıyorlar…Hemşire gelip bizim kalpsize soruyor: “Pencere kenarına sen geçmek ister misin?” Hevesle: “Evet, tabi ki.” diyor. Hemşireler yatağı yapıyorlar ve onu pencere kenarına taşıyorlar. Sabahı zor ediyor, uyandığında pencerenin perdesini bir açıyor ki dışarıda ne görsün? Boylu boyunca uzanan yan binanın tuğladan yapılma duvarı……..
İşte mutsuzken bile, başkalarına mutluluk vermek böyle bir şey….Şimdi, ben, güzel güzel, sizlerle dertleşirken nasıl boyama işlerine geçeceğim? Ama yukarıdaki hikayeden ders alırsak, kendi üzüntülerimi bir yana birakıp size yaptığımız güzel şeylerden bahsetmem lazım…..
Daha nice nice mutlu günlerde beraber olmak dileği ile…. >FREE DECOUPAGE PICTURES
Yazım tarihi: Şubat 6, 2010 Filed under: ahşap boyama, antiquing, atölye beyaz, çatlatma, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer, enamels, eskitme, how to paint furniture, kanal B 31 Yorum>
12 Ocak’ta , Rabia Göksaltık, bana mail atmış…Neredeyse bir ay olacak, insan hiç mi hotmaillerine bakıp cevap yazmaz…Yapamamışım demek ki…Rabia’dan utancımdan sorusunu buraya taşıdım..Hem belki verdiğim cevaplar sizleri de ilgilendirir ..
Çok sevgili dostlarım, hotmailim yerine bana blogdan her istediğinizi yazarsanız çok daha sevineceğim. Güzel sözlerinizi de, başkalarının görmesinden son derece mutluluk duyuyorum, hele tekniklerle ilgili sorularınızı buradan cevaplamam herkes için zannederim daha iyi….Şimdi saydım, sabahtan beri hotmailime gelen 22 mesaja cevap yazmışım…Gerçekten bu güzel mesajları blogda görmek isterim…
Gelelim Rabia’nın sorularına……
“Merhaba Ece hanım,
Her gun sizden yeni birşeyler görmeyi umarak blogunuzu açıyorum. Bugun eklediklerinizi gorunce cok mutlu oldum.Yeni çalışmaların hepsi de çok güzel. Herkesin ellerine sağlık.
Ben yine sizi sorularımla birazcık bunaltacagim. Müsait oldugunuz zaman blogtan cevaplarınızı takip ederim.
1. Ekmeklik yaptım. 3 boyutlu ve dekupaj çalışarak. İnanmayacaksanız ama başardım. sizin blogta ve tvde verdiğiniz bilgiler eşliğinde.
Yalnız ekmekliğin içini henüz boyamadım. Akrilik su bazlı boyayla boyadığımda herhangi bir problem yaratır mı? Koku gibi. Yoksa pvc tarzı kağıtlarla kaplama mı yapmalıyım? Cadence su bazlı akrilik boya kullanıyorum.Ve kullanacağım vernik türü ne olmalı? (içine gıda konacağı için)Yine elimde cadence su bazlı vernik var.
Rabiacığım, ellerine sağlık…Eminim, çok güzel olmuştur…Ekmekliğin içini su bazlı boya ile boyarsan hiç kokmaz…Daha sonra da su bazlı vernik atman gerekir…Zaten bu ürünler elinde varmış…Ben Cadence kullanmıyorum ama herhalde diğerlerinden pek farkı yoktur…Yiyecek ile temas edecek her yerde mutlaka su bazlı boya ve su bazlı vernik kullanmamız gerekiyor…Tüm işlemler bittikten sonra da birkaç gün kapaklarını açık bırakıp verniğin iyice kurumsaını beklersek kokusuda kalmayacaktır.
2.Ekteki resimde gordugum deseni maskeleme bantlarıyla mı yaptınız yoksa kumaştan fotokopi mi çekildi? Ben maskeleme bantlarla yapmaya çalıştım oldu ama çok vakit oluyor kolay yolu vardır diye umuyorum. (122-3)
Rabiacığım, burada gördüğün ekose deseni bir peçeteye ait…Piyasada puantiyeli, ekoseli, çizgili bir sürü peçete satılıyor. Sende bizim yaptığımız gibi önce peçeteyi tüm olarak objeye yapıştırıp, daha sonra üzerine dilersen yukarıdaki çalışmamız gibi hamurla dekopaj yapıştırabilirsin.
3.Bir de hatırlatma amaçlı size ceviz renkli fiskos sehpamın rengini değiştirmek istediğimi soylemiştim. istediğim rengin resimlerini de gonderdim. O rengi elde etmek için kullanmam gereken teknik ve malzemeler konusunda yardımınızı bekliyorum.
Elimde kapatıcı var sizden aldığım onu fiskosa uyguladım. O resimleri de terkar maile ekledim.
Eveeett, bu renk nasıl yapılır acabaaaaa?????????Eğer boyayacağımız obje koyu renkse mutlaka kapatıcı sürmemiz gerekir..Çünkü burada görünen renk açık renk üzerine uygulanması gereken bir çalışma…Objemizi kapatıcı ile tüm kapattıktan sonra bir kaç gün kurumaya bırakalım. Şimdi, eğer yukarıdaki gibi kaçaağaç türü bir renk istiyorsak, objemizi bütün beyaza boyamamız gerekir…Obje tam bembeyaz olana kadar boyamaya devam edelim. Üstünü yağlı boya ile eskitmeye gelince….Bu gibi eskitmelerde bazı renkleri birbirine karıştırarak istediğimiz her rengi elde edebiliriz.Ben akçaağaç gibi eskitmeyi, “Raw Umber, Van Dyke Brown, Yello Ochre ve White” yağlı boyayı karıştırarak yapıyorum…Kuru kıl fırça ile beyaz boyanmış yüzeye azıcık bu karışımdan alıp iyice yedirmeniz lazım, ta ki yukarıdaki görüntü çıkana kadar…Aslında yağlı boya eskitme farkındaysanız çok blogdan yapmamaya çalışıyorum…Televizyondan daha çok anlatmaya gayret ediyorum çünkü izlenmeden yapılması zor bir teknik…Yağlı boya eskitmemiz bitince iyice kuruması için 4-5 gün bekliyoruz…Daha sonra da 2 kat sentetik vernik atıyoruz.
ilginiz için şimdiden çok teşekkürler
İyi akşamlar
Rabia”
Bu arada söylemeyi unuttum mu acaba? Bu yazımdaki tüm resimler de benden size hediye…..Aslında siz daha çoğunu hakediyorsunuz…Eeeee, ne yapsak o zaman??? Bari tesadüfen bulduğum resim linkini olduğu gibi size armağan edeyim. En aşağıdaki linke tıklayıncanız…Bayılacaksınız….Yorumlarınızı bekliyorum.
Ben, tabi, blog yapmaya başlayınca fotoğrafçılık sitelerini de download ettim ve resimleri yayınlarken, anlayacağınız üzere azıcık üzerlerinde oynayıp daha güzelleştiriyorum ama aşağıdaki linkteki tüm resimleri yapmama zaten zamanım yetmezdi, onun için tesadüfen bulduğum bu linki size olduğu gibi armağan ediyorum….Resimleri güzelleştirmekte artık size kalmış….İyi boyamalar…
>HELLO SWEET FRIENDS!!!
Yazım tarihi: Şubat 1, 2010 Filed under: ahşap boyama, atölye beyaz, çatlatma, boyama, boyama kursu, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer, enamels, how to paint furniture 34 Yorum>
Tam boyanın rengi oluşana kadar her katı kurutmak koşulu ile boyamaya devam edelim.
Daha evvelden uygun gördüğümüz peçetenin desenini bir manikür makası yardımı ile keselim.Daha sonra peçetenin 3 katına kadar birbirinden ayıralım. Ayırdığımız en son katı, boyadığımız sepetin üzerine yerleştirelim.
Peçete tutkalı ve ince bir fırça yardımı ile sepetin üzerine yerleştirdiğimiz peçeteyi, üst kısmından yapıştırmaya başlayalım.Her zaman büyük parça peçete yapıştırırken, peçetenin ortasından dış taraflara doğru tutkalı sürerekyapıştırmanıza devam edin. Sepete peçete yapıştırırken, peçetemizi asla germemeliyiz.Sepetin örgüleri arasında boşluklar olduğu için , peçeteyi gerdiğimiz zaman yırtılacaktır. o yüzden peçeteyi sepet örgülerinin arasına hafif tıkıştırarak yapıştırınız.
Her zaman peçete veya resim yapıştırdıktan sonra mutlaka peçete veya resmimizin üzerine en az 2 kat kullandığımız yapıştırıcıdan koruma amaçlı sürelim. Daha sonra da 6-7 kat sprey vernik atarak kullanmaya hazır hale getirelim.
Unutmayın, aslında, etrafımız bir sürü güzelliklerle ve alternatiflerle dolu…eğer görmeyi biliyorsak!!!
>15 günlük tatil!!!
Yazım tarihi: Ocak 27, 2010 Filed under: ahşap boyama, antiquing, atölye beyaz, boyama, boyama kursu, craft, creative, decorative painting, decoupage, how to paint furniture 5 Yorum>Ah…. biliyorum sizi nasıl ihmal ettiğimi…Bloguma bugün yazarım, yarın yazarım derken kendimi tatilde buldum. Sizleri hiç unutur muyum? Ama inanın, bir süreliğine teknolojiden uzak kalmak insana çok iyi geliyor…Mesela 2 gündür yattığım yerde ne projeler ürettim sizin için bir bilseniz….Emin olun, dönüşte sizlerle birlikte çok daha güzel şeyler yapacağız!!!! Bu yazıyı küçük bir internet cafeden sizlere yazıyorum..Lafı çok uzatmadan 15 gün sönra görüşmek üzere diyorum …Kendinize çok iyi bakın…Sizleri kocaman kocaman kucaklıyorum.
>A HAPPY PLACE-OUR WORKSHOP
Yazım tarihi: Ocak 11, 2010 Filed under: ahşap boyama, atölye beyaz, çatlatma, boyama, boyama kursu, craft, creative, decorative painting, decoupage, dekopaj, ece aymer, eskitme, how to paint furniture, kanal B 17 Yorum>
I am not an arrogant person but I must say that I am a really good creator…It doesn’t matter the subject….I can be creative while cooking, painting, sewing, knitting, preparing school projects for my son or gardening…I don’t like working something ordinary….I like putting my style while doing any kind of decoration.
Aslında kendini beğenmiş biri değilimdir ama her işi yaparken (ne olursa olsun, bahçede, evde, yemekte, alışverişte) yaratıcı olmaya bayılıyorum ve galiba iyi yapıyorum…Daha doğrusu kendime has, başkaları görünce, tereddütsüz “aaa, bunu Ece yapmıştır” denecek bir stil katmaya bayılıyorum…
Öhö Öhö…Bu kadar mütavizilikten sonra , stilimi aktardığım sevgili öğrencilerim, 2009’da neler yapmışlar, bir bakalım mı? Yapılanları, mozaikler halinde size sunmak istedim Çünkü , Little Red House’da”Mosaic Monday“‘e katıldım. Ziyaret ederseniz inanılmaz bir hanımla tanışacaksınız. Benden söylemesi…
And, of course I am soooo lucky that I can teach my (kind of) style to my students at my workshop…So here are some what they had done in 2009….
By the way, did I tell you that I attended to “Mosaic Monday” of Little Red House? She is a great photographer and I like reading all her stories in her posts...Do not hesitate, go and visit her and say hello….
Ne kadar güzel çalışmalar yapılmış, değil mi? Pekiiiii, bu sene??? Bayramlar, yeni yıllar, haftalar geçiyor..Biz hala atölyede karıncalar, arılar gibi çalışıyoruz…Hem de çok mutlu mutlu çalışıyoruz…Eminim, herkesin o kadar ayrı sıkıntıları, sorunları vardır ki….Güzel olan… herkes…atölyeye girince her derdini unutuyor….Buyrun mutlu, gülen yüzlere….
Well, it was nice to show you some of the projects which we had done in 2009…
Do you want to see some happy faces?
Well Ladies, it’s time to go and eat some food…It is really cold tonight…After dinner, all I want is to have a cup of coffee and thank God how lucky I am…. seeing the beautiful side of the world by the help of all those beautiful women ( best friends….students at the workshop…sweet blog friends…)in my life… Thanks so much for stopping by ! I hope you enjoy a wonderful week !
Umarım bunu söylememden bıkmamışınızdır ama ne yapayım sizleri, hepinizi, öğrencilerimi, blog arkadaşlarımı çok çok seviyorum….Evet güzel bayanlar…Galiba çok acıktım…Gidip birşeyler atıştırmam lazım…Bu diyet işi beni mahvetti…
İnanın bana, yemekten sonra, bu soğuk ve romantik gecede, kendime güzel bir kahve yapıp, koltuğuma oturup, battaniyeme sarılıp, kedilerimi kucaklayıp, dışarıyı seyrederken hep Tanrı’ya şükredeceğim…
Şükürler olsun ki,çeşitli vesilelerle karşıma çıkıyorsunuz ve iyi ki varsınız.
favoritehometovisit 
